بررسی ارتباط ضایعات دهانی و پنومونی زودرس وابسته به تهویه مکانیکی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بخش مراقبت های ویژه

مقدمه: بهداشت دهان یکی از مراقبت های ضروری در بیماران بستری در بخش های ویژه است. بهداشت دهان نامناسب منجر به عوارض ناخوشایند دهانی در بیماران می شود که می تواند سایر ارگان ها مانند ریه را نیز درگیر نماید. هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط ضایعات دهانی و پنومونی زودرس وابسته به تهویه مکانیکی طراحی شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی مقطعی از نوع توصیفی– تحلیلی بود که در سال 1392 انجام شد. در این مطالعه 74 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس beck وcpis  بود. میزان ابتلا به ضایعات دهانی و پنومونی در روزهای سوم و چهارم بستری بودن بیماران و نیز ارتباط این دو متغیر با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد در روز سوم 7/79% و در روز چهارم 54/90% از بیماران به ضایعات دهانی مبتلا شدند. میزان ابتلا به پنومونی نیز در روز سوم 4/5% و در روز چهارم 02/27% گزارش شد. بین ضایعات دهانی و ابتلا به پنومونی با آزمون مک-نمار در روز سوم با 001/0 p < و در روز چهارم با 001/0 p < ارتباط آماری معنادار نشان داده شد. بحث و نتیجه گیری: توصیه می شود، پرستاران برای پیشگیری از پنومونی به بهداشت دهان بیماران تحت تهویه مکانیکی بیشتر توجه کنند، زیرا ابتلا به پنومونی، وابستگی بیشتر بیمار به دستگاه تهویه مکانیکی و افزایش طول مدت بستری را در پی خواهد داشت.